Pilipino ang Gamot sa Pilipinas

Ilang araw na lang, eleksyon nanaman dito sa Pilipinas.

Alam ko na kung sino ang mga iboboto ko

at kitang kita naman sa ilan nating kababayan

ang suporta sa mga napili nilang kandidato.

Yung ilan nga riyan, nakikipag diskusyon pa talaga
para ipilit sa ibang tao ang nais nilang mahalal.

Sa ilang eleksyong pampangulo na nasaksihan ko,
ito na siguro ang pinaka maganda

at pinaka madumi sa pangkalahatang aspeto.

Maganda, dahil may taglay na kahusayan

ang bawat kandidato kung kaya naman

abot langit ang suporta ng sambayanan sa kanila.

May ekonomista, may maka demokrasya,

mayroong saksakan ng talino, kamay na bakal,
may puso para sa mamamayan, at iba pa.

Talagang maganda ang laban kung tutuusin

at gaya ng lahat ng nilalang, bawat isa

ay mayroon ding bahid-dungis na taglay.

Dito pumapasok ang dumi ng eleksyong ito.

Kaliwa't kanan ang batuhan ng pambabatikos

sa kapwa nila kandidato, totoo man o hindi.

Lahat naman sila ay edukado ngunit tila yata

nakalimutan nila ang respeto.

Hindi nila kayang bigyang respeto

ang paniniwala ng kanilang kalaban

gayong iisa lamang naman ang layunin nila,
ang pamunuan at paunlarin ang Pilipinas.

Ang masaklap pa rito, tila naglaho na rin

ang respeto nila sa kanilang mga sarili.

Nagagawa nilang bumaba sa lebel

at sa puntong uungkatin nila ang baho

ng kanilang kalaban, para sa pansarili

nilang kapakanan at estado.

Nakakasawa na ring mabasa at marinig
na si ___________ daw ay ___________

sabi ng kampo ni ____________.

Ilang buwan na ring ganyan ang balita
mapatelebisyon, peryodiko, o social media.

Salamat na lang at mag-eeleksyon na.

Siguro, ang maririnig naman natin ay
Nadaya si ____________. Leche!

Pero hindi yan ang pinaka masaklap

sa eleksyong ito, maniwala ka.
Hindi ba, Pilipino ka rin?

Nakikita mo ang suporta ng kapwa mo

sa kandidato nila, baka nga ganoon ka rin.

Yung tipong makikipagbalitaktakan pa
sa social media para ilathala ang kasiraan
ng ibang kandidato o depensahan ang napili mo.

Kahit kaibigan ay aawayin, maipilit lang

ang sa tingin mo'y mas nararapat.

Hindi ko rin naman nilalahat. Mayroon pa rin

namang iilan na marunong rumespeto

sa desisyon ng kanilang kapwa.

At isa pa pala, ngayon lang yata ako nakakita
na halos lahat ay may campaign anti_______

na nagpapakalat ng negatibong balita

at naghihikayat na huwag iboto ang kandidato.

Hindi lang yan, may flyers pa ang mga gago.

Kung talagang tiwala sila sa kakayahan

ng kanilang iboboto, hindi nila kailangan yan.

Takot lang din sila dahil alam nila

na malakas din ang kalaban.

Sa huli, kahit ano pa ang maging resulta,
mananalo ang mga Pilipino.
Ika nga ni Thomas Jefferson,
"The government you elect,

is the government you deserve."

Magandang pakinggan, hindi ba?
Pero anong klaseng mamamayan ka ba?
Kung karamihan ay mandaraya, baka nararapat
na mandaraya din ang mamuno.
Kung karamihan ay sakim sa materyal na bagay,
baka dapat ay kurakot ang mamuno.
Kung puro matitigas ang ulo ng mamamayan,
kakailanganin ng pinuno na magdidisiplina.
At higit sa lahat, kung karamihan ay kayang

ipakita ang respeto sa kanilang kapwa,

isang taong naiintindihan ang respeto
at kayang ipamalas ito, ang siyang mamumuno.

Yang mga kandidatong yan, iba't iba lang ng pabalat.

Iba't iba lamang sila ng paraan ng pamumuno.

Pero ang pinaka matimbang na batayan

ng isang bansa ay hindi ang pinuno,
kundi ang mamamayang namamalagi dito.

Simulan mo sa sarili mo.

Sa simpleng pagtatapon ng basura,
pagtawid sa tamang tawiran,
pagsunod sa batas trapiko,

pagtulong sa iyong kapwa,
paglalahad at pagbabayad ng tamang buwis,

pag gawa ng iyong tungkulin sa trabaho,

pagbibigay kabuhayan sa pamilya mo,
pag galang sa mga nakatatanda,

pagrespeto sa paniniwala ng iba,
pagpapaaral sa iyong mga anak,
at marami pang ibang bagay na tiyak
makabubuti hindi lamang sa iyong sarili
at pamilya, kundi para rin sa iyong kapwa.

Pilipino ka, ikaw ang gamot na hinihintay mo
para sa bayan natin, ang Pilipinas.